Mijn lijf werkt niet mee. Mensen om je heen schijnen hun hobby er van te maken om je in alles tegen te werken.
Niemand lijkt je te begrijpen......... Je kinderen hebben autisme, och stel je niet zo aan, aan veranderingen moeten ze maar wennen, komen ze vast vaker tegen in het leven. Nou dat kan wel wezen maar in dit geval ging het om een instelling die wel zijn brood verdient dankzij die Autisten, en een beetje begrip lijkt me dan toch wel op zijn plaats.
Mensen kunnen ver met me gaan, maar als het om mijn kinderen gaat kan ik je aanraden toch een beetje op te passen. Ik ben dan net een leeuwin met haar jongen, daar blijf je vanaf.
Vandaag alles wat er mis ging, ging om iets dat wel met de kinderen te maken had.
Aanvallen???? hoe je het noemen wil noem je het... het is niet makkelijk.
Maar oh wat ben ik blij met die preek van gisteren.
1 Petrus 4:12-19
Opeens besefte ik dat door mensen die mijn kinderen pijn doen, ik beproefd wordt, en droevig omdat ik niet altijd even correct reageer.
Wat is dat toch dat aardse in ons?, waarom kunnen we er nooit helemaal vanaf komen? Kunnen we het niet denk ik dan of willen we het niet genoeg, of komt het door omstandig heden om ons heen, mensen om ons heen die ons toch weer van ons pad af slaan.
Toch ben ik dankbaar dat ik nog steeds de mooie dingen mag zien in het leven en mijn ogen op God mag houden en kan houden.
1 opmerking:
Onbegrip krijgen is ook niet leuk! Vooral als je eigenlijk begrip en steun nodig hebt. Dat aardse in ons is echt deprimerend ja. Maar juist in zo'n situatie laat Hij ons zien Wie Hij voor ons is. Gelukkig ben jij niet zoals de instelling die zijn brood verdient dankzij Die Autisten. Gelukkig ben jij een lieve moeder.
Een reactie posten