Toen onze dochter 15 jaar oud was, liep ze weg. Ze bleef meer dan drie weken spoorloos, de langste drie weken van ons leven. We zochten overal, en riepen de hulp in van de politie en van vrienden. Tijdens die slopende weken leerden mijn vrouw en ik hoe belangrijk het is om in gebed op God te wachten. We waren aan het eind van onze krachten en wisten niet hoe het verder moest. We konden niet anders dan op God vertrouwen.
Het was op vaderdag dat we haar terugvonden. We reden de parkeerplaats bij een restaurant op om ergens te gaan eten, toen de telefoon ging. Een serveerster in een ander restaurant had haar gezien. Onze dochter was maar twee straten verderop. Al snel hadden we haar weer bij ons thuis, veilig en wel.
Wanneer we bidden moeten we op God wachten. We weten misschien niet hoe of wanneer Hij zal antwoorden, maar je kunt altijd en voortdurend je hart in gebed voor hem neerleggen. Soms komt het antwoord op ons gebed niet op het moment waarop we erop gehoopt hadden. De situatie kan eerst nog somberder worden. Maar we moeten doorzetten, blijven geloven en blijven vragen.
Wachten is nooit gemakkelijk, maar het eindresultaat is de moeite waard, welke kant het ook opgaat. David zei het zo: ‘Wie uw naam kent, kan op u vertrouwen, u verlaat niet wie u zoeken, HEER’ (Ps. 9:11).
Blijf zoeken. Blijf vertrouwen. Blijf vragen. Blijf bidden.