Dit is de opmerking van mijn schoonvader aan mijn man een paar uur voordat hij stierf.
Mijn schoonvader heeft God gesmeekt hem thuis te halen, en vroeg aan mijn man hoe lang het moest duren. En op een gegeven moment vroeg hij aan mijn man. waarom duurt het toch zolang voor God mij komt halen? En daar sta je dan als zoon naast je weg terende Pa, en het enige wat je kan zeggen is dat is niet aan ons pa, dat is aan de HEER.
Hij heeft God nog gevraagd als er iets was wat hij fout had gedaan hem dat te vergeven, en hem thuis te halen.
De laatste zinnen van het voetstappen in het zand gedicht zullen zijn laatste woorden aan ons zijn op de kaart van zijn overlijden.
Ik ben echt diep onder de indruk van het rots vaste vertrouwen van mijn schoonvader in de HEER.
Een getuigenis voor vele om hem heen.
Mijn schoonvader heeft zijn wetloop gelopen, zoals in Hebreeën 12:1-3 staat.
Mijn man was zijn getuigen toen hij mocht gaan naar zijn Vader in de hemel.
Lieve Vaders, de wetloop is gelopen.
Rust zacht.
En voor jullie die deze blog lezen kan ik alleen maar zeggen:
Blijd Dichtbij je Maker.
En weet als het even niet meer gaat, HIJ ZAL JE DRAGEN.
6 opmerkingen:
Sterkte Eve, met afscheid nemen en loslaten.
Dank je wel dat je dit wilt delen in het openbaar! Sterkte voor jullie. Ik zal bidden.
Heel veel sterkte met het verlies.
Heel veel sterkte! Gecondoleerd!
Och Eve verdrietig voor jullie. Veel sterkte en kracht toegebeden.
Sorry for your loss but thank you so much for sharing, this was very moving. (HUGS)
Een reactie posten