Huh?

Huh??? hoe vaak ik dat gisteren niet gezegd heb. Ongeloof over een actie van iemand, die je beter kent dan de eerste de beste op straat. Een zuster in de Heer, zoals ze dat altijd zo mooi zei.

Weg........ gewoon weg. Hoe heb ik het denk ik, was het allemaal nep dan? Hoe diep zat het.

Een boel vraagtekens, maar vandaag zoveel antwoorden gekregen, liefde volle antwoorden van mijn Vader in de hemel.

Hoe trouw is Hij........ hoe liefdevol, en geduldig.

De wereld snappen doe ik niet altijd........door de jaren heen heb ik veel geleerd, mensen kennis op gedaan.

Sinds een tijdje hoor ik soms een stem die me waarschuwt voor dingen of mensen. Eerst dacht ik huh, wat is dit, nu weet ik dat het voor Gods stem is. Die me beschermd en behoed voor verdriet die mensen je aan doen.

Gewoon omdat ze mens zijn, omdat we mens zijn, ieder met onze fouten, en gebreken...........helaas ook mensen zonder respect.

En toch ben ik dankbaar voor de hele situatie. Ook al denk ik HUH??? is dit echt.