Bovenstaande tekst vind ik echt prachtig. Wanneer God dingen uit je hand neemt,doet ie dat om je handen leger te maken, om je vervolgens iets beters te geven.
Heb vertrouwen.
En dat is iets wat vele van ons denk ik niet hebben. We willen alles zelf doen, we denken het beter te weten.
Vandaag had ik zo iets. ik zie iemand die altijd groet, en nu opeens alle moeite deed me te ontlopen.
Je gaat na denken, en vraagt je af wat je hebt misdaan. Ik dacht nog wellicht moet ik de volgende keer maar op die persoon afstappen en vragen wat er loos is.
Maar nu ik deze tekst zie/lees, denk ik nee dat moet ik helemaal niet doen.
Ik moet het loslaten en vertrouwen dat God het leid.
Ik hoef niet zelf het recht te maken, God doet dat.
Hoe is het toch mogelijk dat je soms uit onverwachte hoek opeens je antwoord vind.
Toeval bestaat niet, dus dit antwoord is mij vandaag toegevallen .
Voor mij een openbaring van God, als een briefje uit de Hemel, als of ie zeggen wil mijn kind ik ben bij je.
1 opmerking:
Dank je wel. Wat een openbaring hè?
Een reactie posten