Ik herinner me net toen ik deze maan zag ( die overigens voor mijn oog er als een banaan uit zag en niet zo als op de foto)
Hoe apart... meestal is het mama of papa en zij zei maan.
Hele gesprekken met mijn penvrienden in de USA gehad over de maan, hoe raar het is dat ik hem zie en als het hier licht wordt hij bij hun tevoorschijn komt.
Ik weet nog toen de kinderen klein waren dat we met z'n 4en, Grote Anthony dag zeiden en dat hij dan wanneer hij de maan zag ons gedag zei.
De maan, hoe fascinerend is de maan.
Hij komt voor in kinderliedjes, hij komt voor met Sinterklaas, en hij kwam altijd voor in ons avond ritueel bij het naar bed brengen van de kinderen.
Hij brengt ons licht in de nacht, en mooie herinneringen.
En zoals ik vanavond las in het boek Open je ogen en bid van Sheila Walsh, God ziet en hoort ons altijd, en overal. Voor mij is de maan Zijn oog in de nacht die mij licht schenkt in de nacht.
Altijd en Overal.
2 opmerkingen:
Mooi verwoord Eve!
Mooi om te lezen.
Een reactie posten