Voor meer info hierover klik even op de link http://www.sadd.nl/watisADD.htm.
Normaal gesproken kan ik me goed redden ermee en door de medicatie gaat het nog beter.
Maar in het ziekenhuis heb ik echt ervaren wat een handicap het is.
Ieder geluidje, lichtstraaltje, geurtje, kwam gewoon kei hard binnen, met als gevolg ik gewoon een paniek aanval kreeg.
Ik kon het allemaal niet meer helder krijgen, mijn medicatie werkte niet.
Ook nu nog merk ik dat het niet helemaal gaat zoals het moet gaan en zelf mijn oordoppen werken niet
:( .
Ik ben blij dat ik om rust kan bidden, maar ook dat is moeilijk aangezien ik aan het bidden ben en ondertussen na denk hoe ik bijvoorbeeld: 'die vouw uit mijn laken kan krijgen want die irriteert mij, en wat er aan de hand is buiten omdat ik een vogel hoor gillen en de buurvrouw bijna door de muren heen kan horen ademen als of ze naast me staat en die auto die met een stereo op 180 voorbij komt racen, en de kinderen die zo uit school komen en dat mijn dochter veilig thuis komt met haar fiets van school en dat mijn man niet vergeet de hond en de anderen beesten te voeren en dat ie ook nog op zich zelf moet passen voor zijn eigen gezondheid, want wat als hij straks ziek wordt. oh de telefoon gaat bij een van de buren. en zo door en zo door.
En dit gaat 24/7 door 365 dagen per jaar.
Vertel me Is ADD een handicap of een verzinsel
Blijf dichtbij je Maker.
foto bron: Google.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten