Hoe mooi is dat als je 90 jaar bent en je weet waar je heen wilt waar je thuis hoort.
Niet iedereen herkent ze nog, maar ze weet nog precies waar ze mijn Opa kan vinden. Die is bij de Heer.
Echt ik kan hier zo ontroerd van worden. Dan iemand die 's werelds gezien niet meer 100 % wordt verklaard, wel weet waar ze thuis hoort en wie haar maker is.
Dat is toch prachtig.
Hoe diep geworteld is het geloof in haar? Dat wil ik ook denk ik dan.
Mijn Oma heeft echt geen makkelijk leven gehad met een man op zee en 6 kinderen in leven en 1 gelijk na de geboorte opgenomen bij de Heer.
En nog toch nog weet zij wie haar maker is en waar ze na dit leven heen gaat.
Naar haar Heer, waaraan ze vurig vraagt of hij haar thuis haalt.
2 opmerkingen:
Met jouw berichtje moet ik denken aan mijn grootoma, zij is bijna 101 geworden.
Inmiddels is zij al jaren geleden overleden, maar nog weet ik wat er op haar rouwkaart stond.
Daar moet ik namelijk met jouw stukje weer aan denken.
Misschien wel een beetje ouderwets, maar ...
Er stond,
O, hoe onuitsprekelijk heerlijk
Zal het in de hemel zijn.
Want er is niets zo zeer begeerlijk
Dan bij U O Heer, te zijn.
Met jouw berichtje moet ik denken aan mijn grootoma, zij is bijna 101 geworden.
Inmiddels is zij al jaren geleden overleden, maar nog weet ik wat er op haar rouwkaart stond.
Daar moet ik namelijk met jouw stukje weer aan denken.
Misschien wel een beetje ouderwets, maar ...
Er stond,
O, hoe onuitsprekelijk heerlijk
Zal het in de hemel zijn.
Want er is niets zo zeer begeerlijk
Dan bij U O Heer, te zijn.
Een reactie posten