Het zijn de kleine dingen die het doen.

Het zijn de kleine dingen die het doen waar het leven zo mooi van wordt.

Een glimlach van je kind, de hond die blij is als ie je ziet.

Een wandeling na het avond eten met z'n alle op de dijk. Genieten van een zonsondergang.

Een kop warme chocomelk met een choco koekje.

Of samen in de tuin werken, na de lunch.

Dit soort dingen geven mij het gevoel van rijkdom. Enorme rijkdom.

In de kerk ging het over delen met anderen om je heen die minder hebben dan jij.

Ik wil delen, het is alleen dat ik geen tonnen op de bank heb staan en dus daar van kan delen.

Maar hoe kan ik wel delen met anderen om me heen die minder hebben dan ik. En wat houd het minder hebben dan ik dan in.

Daar heb ik vanmiddag eens over na gedacht.

De gene die mijn blog volgen weten dat ik een buurvrouw heb die niet een van de jongste meer is.

Ik weet dat ze geniet van onze voor tuin, kinderen die buiten spelen, en de soep die ze ruikt als haar kamer raam open staat die bij ons in de keuken wordt gebrouwen.

Is dat dan wat er bedoelt wordt met delen?

Hoe deel jij met de mensen om je heen?